تحلیل الگوی گسترش فیزیکی شهر خرم‌آباد با استفاده از مدل‌های آنتروپی شانون و هلدرن و تعیین جهات بهینۀ گسترش آن با استفاده از مدل AHP

یکی از مهم­ترین مباحث شهر و شهرنشینی در ایران امروز، بررسی و تحلیل رشد و توسعة کالبدی-فضایی شهر و شهرنشینی است. در این زمینه، هدف کلی برنامه­ریزی شهری تأمین رفاه مردم از طریق ایجاد محیطی بهتر، سالم­تر، آسان­تر، مؤثرتر و دلپذیرتر است. به‌این‌ترتیب، تحلیل تناسب زمین برای توسعة شهری و شناسایی اراضی مناسب و اولویت­دار برای توسعة­ فضایی بسیار ضروری می­نماید. هدف این پژوهش، تحلیل عوامل و شاخص­های کمی مؤثر بر رشد نامتعادل شهر خرم­آباد است. نوع تحقیق کاربردی و روش اجرای آن توصیفی-تحلیلی است. در پژوهش حاضر، با  بهره‌گیری از مدل‌های آنتروپی شانون و هلدرن، متغیرهای فضایی رشد نامتعادل خرم­آباد تحلیل شده است. براساس یافته­های پژوهش در زمینة رشد نامتعادل در فاصلة سال­های 1368- 1390، حدود 24 درصد از این رشد مربوط به افزایش جمعیت و 76 درصد دیگر مربوط به رشد افقی و اسپرال است. طبق نتایج تحلیل یافته­های تحقیق، با توجه به گسترش شکاف ارزش آنتروپی ناشی از رشد افقی و اسپرال خرم‌آباد، که متأثر از الگوی رشد خطی آن است، الگوی قطاعی متمرکز الگوی مطلوب گسترش آتی آن تشخیص داده شد. به‌منظور تحقق این مسئلة مهم، باید با تقدم زمانی و مکانی از الگوی گسترش تمرکز درون بافتی و در عین حال الگوی پیوستة قطاعی با توسعة سیستم شبکة ارتباطی متقاطع و مورب بهره گرفت. در بخش پایانی تحقیق با تهیة لایه­های اطلاعاتی قابلیت اراضی، سطوح ارتفاعی، شیب، شبکة ارتباطی، فرودگاه، گورستان، رودخانه، شهرک صنعتی و نقاط روستایی اطراف شهر اراضی مناسب به‌منظور توسعة آتی شهر درنظر گرفته شد. یافته­های پژوهش بیانگر مکان‌یابی توسعة آتی شهر به سمت جنوب خرم‌آباد است.